Atılgan’dan Ayrılıyorum

Vay bee benim için bir devir kapanıyor diyebilirim. Neden mi? Çünkü Cape To Cape rotasında 30bin kilometre boyunca bebeğim gibi baktığım, ilgilendiğim sevgili motorumu Atılgan‘ı satıyorum 🙁 Aslında duygusal olarak kullandığım motosikletlere çok fazla bağlanmamaya çalışsam da, tamamen duygusuz olamıyorum. Çünkü Atılgan’dan önce de Sylvester’ı satarken yine üzülmüştüm. Onu ne çok sevmiştim diyorum hep. Ama sonra gelen Atılgan‘ı da çok sevdim. Yeni motorum Kuzgun‘u da çok seveceğim eminim 😀

Atılgan ile hem Cape Town’a giderken Afrika  boyunca hem de kuzeye (Nordkapp) giderken Avrupa boyunca uzun uzun seyahatler yaptık. Ne beni üzdü ne de yolda bıraktı. Tamam arada mızmızlandığı oluyordu ama her seferinde beni sağ sağlim evime kadar getiriyordu. Beni 20 ülke, yüzlerce şehirde sorunsuzca taşıdığın için teşekkür ederim sana. Ayrıca Yamaha’ya da bizim gibi uzun yol yapan gezginler için bu sorunsuz makineyi ürettikleri ve uygun fiyata sattıkları için teşekkür ederim.

Sanmayın ki Tenere’den vazgeçiyorum. Elime güzel bir fırsat geçtiği için yeni bir Tenere aldım. Yoksa Atılgan ile yapılacak daha çok yollarım vardı. Artık kısmet yeni motorum Kuzgun ile yapacağım. Atılgan eminim yeni sahibini de daha binlerce kilometre sorunsuz uzun yollara götürecektir.

1 Comment

1Comment
  • Kemal Emrah Şahin

    biz bile alışmıştık 🙁

Post a Comment